Bubbels van ongelijkheid in Amsterdam

Amsterdam bruist, schreef columnist Kees Kraaijeveld onlangs in Vrij Nederland (via), maar het is een ‘harde meritocratische mannenwereld’ en ‘het bruisende leven blaast bubbels van ongelijkheid’. De middenklasse krimpt, terwijl het aandeel grootverdieners groeit. «De grote vragen zijn hierbij: willen we dit? En, zo nee, wat doen we er dan aan?»

Het is een open deur, maar de sociale woningbouw speelt natuurlijk een rol. Betaalbare huurwoningen van goede kwaliteit vormden altijd de ruggegraat van de Nederlandse volkshuisvesting. Ze hebben eraan bijgedragen dat de sociale ongelijkheid in Amsterdam veel minder groot is dan in grote steden in andere landen.

Inmiddels is hier flink het mes in gezet, onder meer door huurverhogingen en door sloop en verkoop van corporatiewoningen. In Amsterdam zijn tienduizenden betaalbare huurwoningen verdwenen. De grafiek hierboven laat het resultaat zien. De afgelopen jaren bewoog Amsterdam consequent naar rechtsboven: meer dure woningen en meer hoge inkomens (alleen in 2011 was er een dipje, wellicht te maken met de late reactie van de Nederlandse woningmarkt op de economische crisis).